– Autor: Werner Guder –
Przed nadejściem zimy 1910/11 inwestorzy, Max i Elisabeth Zwirnerowie, otworzyli w Lwówku Śl. (Löwenberg) na Śląsku swój nowy dom. Wybudowali go dla siebie oraz dla 60 uczniów gimnazjum jako internat dla chłopców. Ten uroczy budynek nazywany był na początku Dworkiem Zwirnerów, trochę później Domem Fichteneck, aż w końcu, od roku 1926, Domem nad Bobrem, a prowadzony był
w tym czasie przez postępową organizację młodzieżową „Schlesische Jungmannschaft”. Ostatnia nazwa pochodzi od rzeki Bóbr, wypływającej z Karkonoszy, a która na swojej, liczącej prawie 270 km, trasie do Odry płynie również m.in. przez Łomnicę (Lomnitz), Jelenią Górę (Hirschberg), a następnie przez miasteczko Lwówek Śl. (Löwenberg).
Pierwsze opublikowane zdjęcie uroczego z zewnątrz i doskonale zaprojektowanego wewnątrz Dworku Zwirnerów zawdzięczamy jego architektowi, profesorowi Hansowi Poelzigowi (1869–1936), który sam wykonał zamieszczone tu zdjęcie i przekazał je do czasopisma „Schlesische Heimat-Blätter”, zeszyt 1, kwiecień 1911 r., wydawanego w Jeleniej Górze (Hirschberg) przez Otto Reiera. Wówczas
zdjęcie to uzupełniało esej profesora Theodora Effenbergera, opublikowany w tym numerze. Podkreślał on zalety budownictwa Poelziga: na zewnątrz szeroki taras południowy na formacji z piaskowca, wystający, dwuspadowy dach, smukły wykusz, kolorystyka. We wnętrzu budynku zachwycał przejrzysty układ pomieszczeń gospodarczych i kuchennych na parterze, pomieszczeń mieszkalnych, muzycznych, jadalni i biblioteki na piętrze oraz sypialni nad nimi. …
→ Czytaj wiecej w GAL nr 67, s 52 oraz w poprzednym artykułe dotycząc tego samego tematu w → GAL nr 64, s 16