– Autor: Eleonore Reuß –
Johanna Juliane Friederike von Riedesel urodziła się 17 maja 1774 r. w Wolfenbüttel. Zanim stała się piękną, wykształconą kobietą, ciekawą ludzi i przyrody, jej rodzina podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych mieszkała w Ameryce i Kanadzie; następnie w różnych miejscach w Niemczech i w Berlinie. Jej arystokratyczne przyjaciółki nazywały ją „Fritze”. W wieku 18 lat poznała hrabiego Friedricha Wilhelma von Redena (1752–1815), który na zlecenie Prus uczynił górnośląskie zagłębie węglowe najnowocześniejszym w Europie. Wyszła za niego za mąż w 1802 r. i przeprowadziła się z nim do jego wzorcowej posiadłości Bukowiec w Kotlinie Jeleniogórskiej. Cały projekt parku, który możemy podziwiać w Bukowcu, jest dziełem hrabiny von Reden. Jej wypełnione pracą życie (1774–1854), pełne miłości do Boga i ludzi, zostało podsumowane przez „jej” króla Fryderyka Wilhelma IV na jej pomniku przed kościołem Wang (fragmenty):
„…wierna i pokorna uczennica Boga…, wierna w najmniejszych sprawach, rozsądna i wytrwała w trudnościach, zawsze ta sama wobec wielkich i maluczkich, matka ubogich, ostoja dla wszystkich szukających rady i pomocy, była podporą przytułku w Szklarskiej Porębie, opiekunką osady Zillertalczyków (mieszkańców doliny rzeki Ziller w Tyrolu), którzy stamtąd wyemigrowali w imię Ewangelii, …uratowała od bolesnego zapomnienia Biblię Jeleniogórską i ponownie ją rozpowszechniła; uratowała przed zniszczeniem prastary kościół Wang z Norwegii, za jej radą został on tu na nowo wzniesiony jako kościół parafialny dla ludności górskiej. W 1848 roku, w wieku 74 lat, musiała na pewien czas uciec od tych, którzy winni jej byli wdzięczność za miłość i osobiste wsparcie; wybaczyła im miłością dwakroć silniejszą i w ten sposób nawróciła wiele serc… Król Fryderyk Wilhelm obdarzony od początku wieku przyjaźnią tej niezapomnianej wystawia jej w 1856 roku ów pomnik w dowód niegasnącej miłości, uznania i wdzięczności.”
Źródło: Król Fryderyk Wilhelm IV na pomniku przed kościołem Wang (fragmenty)
Fedor
W dalszej części cytujemy (dla lepszego zrozumienia) zapiski z: „Eleonore Fürstin Reuß, Gräfin Friederike von Reden – Ein Lebensbild nach Briefen und Tagebüchern”, 1888; transkrybowane przez Ullricha Junkera.
→ Czytaj artykuł w GAL Nr. 72, s 22 …